.........

My photo
tbilisi, Georgia
Fuck your rules, I have mine!!!

Monday, February 21, 2011

"77"

სუნთქვაშეკრულმა ავირბინე საავადმყოფოს კიბეები,არ ვიცი სასწაულის თუ შემთხვევითობის ბრალია,მაგრამ რეანიმაციის ზუსტად იმ პალატასთან მოვხვდი სადაც აპარატზე შეერთებული თითქმის მისი უსიცოცხლო სხეული ჯერ კიდე სუნთქავდა... კარებთან გავქვავდი და უყურებდი,უფრო სწორად უსმენდი მის სუნთქვას,ვიგრძენი რომ ეს ბოლო წუთებია...

ორი თეთრ ხალათიანი რაღაც გაურკვეველ შეკითხვებს მისმევდნენ,ბოლოს დავძაბე გონება და გავარჩიე სიტვები:

-თქვენი აქ ყოფნა არ შეიძლება,აქ საიდან მოხვდით?

-კიბეებიდან...

და ისევ მთელი ჩემი ყურადღება მასზე გადავიტანე ვცდილობდი,გარშემომყოფების და საავადმყოფოს ხმაური,დამეხშო მისი სუთქვა უფრო კარგად, რომ მომესმინა.არ მახსოვს ასე რამდენი ხანი ვიდექი...

მერე წამოვედი,"კარგად იქნება"-ს იმედით კი კარგად იქნება,გადარჩება.

ვეცადე ჩვეულებრივად გამეგრძელებინა სიარული,მეგობრები,სიცილი...

მაგრამ ეს თავის მოტყუება დილამდე გაგრძელდა...

მეორე დღეა ყოველ ხუთ წუთში მეცვლება ხასიათი ხან ისტერიულად ვტირივარ,ხან მეცინება, ვიხსენებ მასთან გატარებულ დღეებს,მეცინება მაგალითად იმაზე,რომ სოფელში რომ ჩავდიოდი სულ ვჩხუბობდით ტელევიზორის დისტანციონზე,საინფორმაციოდან ვერ ვართვევინებდი,მერე რა რომ სხვა არხზე საინტერესო ფილმს ფინალამდე წუთები აკლდა)) ჯენიფერ ლოპესის კლიპი თუ გადიოდა სხვა საქმე იყო აუცილებლად ბოლომდე უნდა ეყურებინა კარგი ქალიაო ))))

კითხვა ბავშვობაში მემგონი მის ხელზე სვირინგი რომ ამომეკითხა იმის ხათრით ვისწავლე."სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა,სიკვდილი სახელოვანი" :love:

4-5 წლის ვიყავი მაგრამ კარგად მახსოვს როგორ დამათრევდა თავის ძმაკაცებთან ერთად რესტორნებში,საქმიან შეხვედრებზე.

....................

-ვიზიარებ რამდენი წლის იყო?

-სამოცდაჩვიდმეტის.

რა მნიშვნელობა აქვს რამდენი წლის იყო ამ სამოცდაჩვიდმეტი წლის ბოლო ოცდაოთხი წელი ჩემი ბაბუა იყო,მე კიდე მისი პირველი შვილი-შვილი ვიყავი...







Wednesday, December 22, 2010

ჰმ...

ბოლო დღეებია,ან მემგონი რამდენიმე კვირაა ხელი წამიცდება და შემოვდივარ აქ,ჩემს მიტოვებულ ბლოგზე))) (ახლა ავქვითინდები) )) აშკარად მინდა რაღაცის დაწერა,და რისი ჯერ ვე ვხვდები.დავწერ ჰო დავწერ დავწერ :)

Wednesday, September 22, 2010

აფრენთ!!!

ეს გრძნობა ამ კონკრეტულ საკითხთან დაკავშირებით რომელზეც ვაპირებ დაწერას რამდენიმე წლის წინ გამიჩნდა,როცა ერთ-ერთი ჩემი მეგობარი მშლიდა და მამატებდა ომგ შემინდეთ და odnoklassniki.ru-ზე ლოლ.
მის პასუხზე: "ცუდათ ვიყავი და ყველა ვშლი ამ დროს"
მივხვდი რომ საერთოდ სხვა და სხვა ტალღაზე ვართ )) ის მაშინ ერთი იყო "ასეთი" ჩემს ნაცნობებში და უბრალოდ მეცინებოდა ყოველ "წაშლაზე",პანიკა ტყდებოდა myspace-ზე თუ მეგობრების თანმიმდევრობა იცვლებოდა ლოლ,

ვფიქრობდი რომ ეს ასაკის ბრალია და გაუვლით.

მერე ამან მასობრივი სახე მიიღო :D

ჩემს მეგობარს ველაპარაკე დღეს რომელმაც,
აღმოჩნდა რომ facebook-იდან წამშალა დიდი ხანია და მე ეს ვერ შევამჩნიე :D
ამ დღეებში უნდა ვნახო გავხეთქავ ჩახუტებით ))
იმიტომ რომ ძალიან მომენატრა და მიყვარს )
მანამდე კიდე ერთთან მქონდა უთანხმოება და "წამშალე მაშინო"მომწერა(ეგონა რადგან იქ არ ვშლი ეს ჩემთვის რაღაცას ნიშნავდა),
დავცინე იმიტომ,რომ ვერ ვხვდები რა მნიშვნელობა აქვს მართლა ვერ ვხვდები, თუ არ მინდა ადამიანთან ურთიერთბა ამას ისედაც მოვახერხებ,რა მნიშვნელობა აქვს ის skaype-ში ან fb-ზე მეყოლება თუ არა.
საერთოდ ბევრი მეგობარი,ნაცნობი მყავს ირგვლივ რომლებმაც მარტო fb-ით ან skaype-ით რომ განმსაზღვრონ მათ ცხოვრებაში ალბათ საერთოდ არ ვიარსებებდი :D
ვერ ვიტან წერას,ნეტის საშვალებით ვკონტაქტობ მარტო დედასთან და იმ თითზე ჩამოსათვლელ ადამიანებთან ვინც საქართველოში არ არიან.
ჰო და რა მინდოდა მეთქვა აფრენთ მართლა. ძალიან გიჭირთ ალბათ ცხოვრება და ნორმალური აზროვნება თუ აქ წაშლით ვინმეს და გგონიათ, რომ რაღაც მნიშვნელოვანი გააკეთეთ და ეს ამაყად გაგრძნობინებთ თავს.შეურაწყოფად არავინ მიიღოთ თუ ვინმე თავის თავს აღმოაჩენს ამ პოსტში )) უბრალოდ აქ აკეთეთ საქმე იმაიმუნეთ თუნდაც უბრალოდ გისურვებთ ბევრ "რეალურ" მეგობარს,ნაცნობს,დაქალს,ძმაკაცს და აი სიყვარულს რაც შეეხება
( -მიყვარს დეა
-როდის მოასწარი ნახვა?
-არ მინახავს ჯერ...
ბრრრრ აფრენთ კი მართლა აფრენთ)
ეს რეალურ ცხოვრებაშიც ძნელია მაგრამ "სიიიყვარულსაც" გისურვებთ... )))))))

უკაცრავად ))))

მოკლედ ეს მინდოდა მეთქვა თუ გაუგებარია,კაგრით მე ვაფრენ და მიხარია, რომ სხვებივით არა :DDDD

Sunday, July 4, 2010

უკომენტაროდ :)


Я теряю тебя в этой мутной толпе,
Я теряю тебя по крупицам, по клеткам
С каждым мигом, пронёсшимся на высоте,
Теплота уступает паутинам и сеткам

Я теряю тебя, мне тебя не найти,
Я теряю тебя постепенно, построчно
По-простому, как Золушка без десяти,
И по сложному, как фортепьяно настройщик

Я теряю тебя, словно звук, словно вкус,
Забываю записывать, поздно - забыто!
Я теряю, казах, я теряю, тунгус,
Я теряю, альцгеймер – убита, убита!

Моя память убита и ты вместе с ней,
Умирай, умирай, не проси подаянья!
Я теряю людей, я теряю друзей,
Я теряю наследников, имя теряя!..

Sunday, March 28, 2010

ფორთოხალი მე და 6 "რომ" )))


ფორთოხალი რომ გრძნობდეს არასდროს არ შევჭამდი,
მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან მიყვარს ვგიჟდები ისე მინდება ხოლმე,
ხელში დავიჭერ თუ არა შიგნეულობას ვაცლი და მნიამ,
გემრიელია ფორთოხალი და სულ მინდა, მაგრამ გამოშიგნული არა...







მე?
მე ეხლა შეჭმული ფორთოხალივით ვარ ჩემივე სურვილით",თითქოს ვიღაცა მოვიდა და შინაგანი სამყარო....

არა და მეგონა,რომ ჩემი სამყარო კარგად მყავდა შეფუთული ჩაკეტილი,მარტო მე ვჭირდებოდი,
ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს გამჭვირვალე ვარ...
როგორ არ მიხდება...
ძალიან არ მიხდება ეს ყველაფერი...
ამასაც აქვს თავისი ხიბლი.ჩემზე უკეთესად არავინ იცის, როგორ შემიძლია შევცვალო ყველაფერი და კიდე ერთხელ ვიგრძნო,
რომ ჩემი სამყაროს მმართველი მარტო მე ვარ!!!
ამ დროისთვის კი...
კარგია,რომ მარტო ფორთოხალს ვჭამ და ვაცლი შიგნეულობას :)
და მაინც ფორთოხალი, რომ გრძნობდეს არასდროს არ შევჭამდი მიუხედავად იმისა რომ ძალიან მიყვარს და ვგიჟდები ისე მინდება!!!

Wednesday, March 17, 2010

მოთმინებითა შენითაო...(xo da motminebis ddc mvt.....არის ამ ლექსის სათაურის "ჩემეული" ვერსია)))))


მოთმინებითა შენითაო...
და აჰა, ვითმენ!-
კბილს კბილზე ვაჭერ და ვიმტვრევ თითებს...
მოთმინებითა შენითაო...
და აჰა, ვლაგმავ
სიხარუს- ცრემლით გამოზრდილ ნაგრამს.
მოთმინებითა შენითაო...
და აჰა, ვბორკავ
ვნებებს და ჩემსავ ცეცხლშივე ვბორგავ.
მოთმინებითა ძშენითაო..
და აჰა,ვმარხავ
სათქმელს და სიტყვის ვინახავ მარხვას...
მოთმინებითა შენითაო...
და აჰა,ვანგრევ კოშკს ოცნებისას,და ვიკვნეტ ბაგეს...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ჰა:ვლაგმავ!
ვბორკავ!
ვმარხავ და ვანგრევ!-
აგერ, ბატონო, მოთმინება
და... ჯვარცმაც -აგერ!

Tuesday, March 9, 2010

:)

ჩემო საბრალო მარტოობავ!
გაშორეულდა ყველა...
ყველა ნისლში ჩაქრა...
შენ ერთი დამრჩი...

არა!
სულაც არ ნიშნავს მარტოობა მარტო დარჩენას,
ათასი ვინმე შეიძლება გეხვიოს ირგვლივ
და მარტო იყო...
ხშირად მეც ხალხში გარეულს წამომდგომიხარ:
თვალს შემავლებდი,
შემიცოდებდი
და ქანც მილეულს-სახლისაკენ წამომათრევდი.
რა ერთგული ხარ მარტოობავ რა უღალატო!
ჩემო საბრალო მარტოობავ!
აწი არსად არ გაგექცევი...



არ შეგეშინდეს საყვარელო!!!
მე შენთანა ვარ...

who's here?

classic

Followers

^^